Wat een spot-on beschrijving van de impact van eeuwenoude beelden over hoe we ons als vrouw en als man horen te gedragen. Net zoals op de hei de karrensporen uit de middeleeuwen nog steeds zichtbaar zijn. Hoogleraar Christien Brinkgreve lichtte de metafoor vandaag toe in het programma Buitenhof, toen ze werd geïnterviewd over haar boek 'Beladen huis'. Daarin vertelt ze openhartig hoe zij in haar huwelijk vast kwam te zitten in oude man-vrouw patronen, terwijl ze buitenshuis succesvol carrière maakt en vrouwenrechten hoog in het vaandel heeft. "Hoe kán dat nou?", vroeg interviewer Pieter Jan Hagens zich hogelijk verbaasd af?
Wanneer je met de ogen van Voice Dialogue naar jezelf kijkt, is het niet zo verbazingwekkend. Er zijn tegelijkertijd twéé ikken in ons actief. De ene is de stem van de Gelijkwaardige vrouw met alle eisen die daarbij horen, b.v dat je als vrouw ook carrière moet maken. De andere stem is die van de Innerlijke Patriarch, die ons sinds mensenheugenis vertelt hoe mannen en vrouwen zich horen te gedragen. Die stem is niet alleen te verklaren vanuit onze persoonlijke geschiedenis, maar voert terug op de historie van de hele mensheid. Ik ken ze allebei goed. Wanneer ik b.v. naar de bergen ga met vrienden, wil de Gelijkwaardige vrouw in mij niet onderdoen voor de mannen. Hoezo zijn zij sterker? Dat zullen we nog wel eens zien! Maar tegelijkertijd voel ik me beschermd als er mannen meegaan. De Patriarch fluistert me toe dat mannen nu eenmaal beter zijn in kaartlezen en dat ze mij moeten helpen bij gevaarlijke passages. Mijn Patriarch vindt mannen met hoogtevrees maar zwak. Zelf mag ik best hoogtevrees hebben. De Gelijkwaardige vrouw in mij vindt het vervolgens stom dat ik zo over mannen denk. Ga d'r maar aanstaan, aan die tegenstrijdigheden. We willen de Patriarch eigenlijk niet meer, maar hij is er nog wel, vaak stilletje op de achtergrond. Zelfs als je heel feministisch bent, is er geen ontkomen aan. Een andere voorbeeld: wanneer ik met mijn lief boodschappen doe en we hebben 1 zware tas vol spullen: wie moet die dan dragen? De Gelijkwaardige vrouw in mij heeft de tas al snel in haar handen. Want hoezo zou mijn lief dat beter kunnen dan ik? Maar de Patriarch in mijn lief vindt dan dat mijn lief een watje is. Best een lastige puzzel, want je kunt het dus niet gauw goed doen. Het helpt als je je de beide stemmen bewust bent en hun intenties hoort. Dan kun je ontdekken waar ze bezorgd over zijn wanneer je niet naar hen luistert. Als je vervolgens tussen hen in gaat staan, ontstaat er meer ruimte om bewust te kiezen.
Wil je er meer over weten? Karin Brugman, Berry Collewijn en ik schreven een hoofdstuk over de Patriarch in ons boek 'Ik (k)en mijn ikken'. En Sidra Stone, grondlegger van Voice Dialogue, schreef het boek 'De Innerlijke Patriarch. De stille kracht die vrouwen tegenhoudt'.
Welke karrensporen herken jij in jezelf?
Nieuws & Blogs
Karrensporen van het patriarchaat
Geschreven door: Judith Budde - 14-03-2025
Blijf op de hoogte. Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
