Deze foto maakten we na afloop van ons congres Delen in Verlies op 16 september jl. Trots, blij, dankbaar, geraakt, geïnspireerd en ook best wel moe staan we daar op een rij: Hanneke Fiddelaers, Marijke Leys, ik (Judith), René Meijer, An Hooghe en Tanja van Roosmalen, het team waarmee we deze dag organiseerden.
Maar liefst 200 deelnemers waren naar Conferentiecentrum Bovendonk in Hoeven gekomen voor een studiedag over het begeleiden van mensen bij verlies en rouw. Ik stond op het podium, keek de zaal in en dacht: wat is het fantastisch dat er zoveel mensen zijn die anderen willen bijstaan bij hun verdriet. Dat vraagt immers moed. En een grote bereidheid er met al je vezels voor de ander te zijn, te luisteren, geduld te hebben, soms met lege handen te staan en je gevoel van machteloosheid te verdragen. Ga d’r maar aanstaan! Wat is het dan fijn om expertise te delen en jezelf steeds weer te voeden met kennis en kunde. Een mens in rouw die bij ons aanklopt verdient naast een mens van vlees en bloed immers óók een begeleider met verstand van zaken.
Tanja van Roosmalen deelde op het podium haar expertise in het werken met ouders en kinderen bij levend verlies. Hoe te rouwen als een verlies geen einde heeft? Ik was geraakt door haar grote vermogen om alles welkom te heten, haar besef hoe complex en gelaagd levend verlies is en het te normaliseren.
Marijke sprak over rouwen over wat je vroeger nooit gehad hebt. En ze liet de zaal ervaren hoe je je Innerlijke Kind liefdevol kunt ontmoeten en het kunt laten weten wat je het zo vreselijk graag had gegund. Een impactvolle oefening.
An deelde met videoclips haar werk met een echtpaar, dat een kindje verloren had. In hun rouw waren ze de verbinding met elkaar volledig kwijtgeraakt. Hartverscheurend om te zien en wonderschoon om An aan het werk te zien bij het stap voor stap helpen herstellen van de verbinding tussen deze twee rouwende geliefden.
Ik deelde mijn ervaring in mijn begeleiding van Carla en Tjeerd, eerst in de jaren van zijn ziekte en daarna bij haar rouw om zijn dood. Dank aan Carla, dat we haar verhaal mochten delen met deze zaal vol mensen. Hun reis is zo illustratief voor wat veel mensen meemaken. Hanneke zorgde voor een perfecte congresorganisatie en René trad op als bekwame dagvoorzitter. De zang van Jozefien De Feyter en het pianospel van Hans Servranckx zorgden voor intieme momenten van verstilling.
Het gonst nog na in mij: de warmte, de vele ontmoetingen met bekenden, het genot van zo’n dag samen te werken met zulke toppers.
Judith Budde
